Friday, February 13, 2009

అర్పణ

ప్రభూ,

నీవు రాక ముందు అన్నీ సరిగ్గా చేయాలని అనుకుంటాను
నీవు వచ్చింతరువాత అన్నీ అవకతవకగా చేస్తుంటాను

నీకై పదము ముందు పాడాలో
నీ పాదాలే ముందంటాలో
తేల్చుకోలేక పదం మరచి నిలుచుంటాను

నేను నీకేమీ కానని తెలిసి
ఏమో కావాలని తలచి
తెలిసీ తెలియక తెలివి మరచి
నీ చేతుల్లో సోలిపోతాను

'వెళ్ళి రానా యిక' అని నీవు అంటే
ఏమనాలో తెలియక నేల చూపులు చూస్తుండిపోతాను
నీ చిరునవ్వు కెంపులను చూస్తూ నన్ను నేను మరచిపోతాను

నన్ను విడచి వెళ్ళవద్దని నిన్నడగలేక, ఆపలేక
నువ్వు లేక నేనుండలేనని పెదవి విప్పి చెప్పలేక
నా ఊపిరిని నీ మురళికి అరువిచ్చి
నీ పాదాల వాలిపోతాను
నీ దానిగానే రాలిపోతాను

No comments:

Post a Comment